Weekendje Londen

Hallo,
Donderdag 9 februari:
Eens even kijken. Papa en ik zijn donderdag rond half 10 thuis vertrokken. Mama heeft ons naar het station in Luik gebracht, waar we om 11.00 de trein naar Brussel Zuid hadden. Tegen 12 uur waren we in Brussel Zuid, dus dat gaat vrij snel. Van hieruit hadden we om drie uur de trein naar Londen. We hebben dus drie uur op dat station moeten wachten. Dat was dus echt veel te lang, de volgende keer kunnen we makkelijk een trein later pakken. Tip voor eventuele bezoekers dus, hihi.
In Londen kwamen we aan op St. Pancras International station (16.00 lokale tijd, 17.00 NL tijd). Dit ligt aan King's Cross. We zijn meteen op zoek gegaan naar ons hotel:dit bleek twee straten van het station af te liggen. Perfect dus! Onze kamer is echt ienimienie klein, we passen er met onze enorme hoeveelheid koffers net op. Verder is het een prima kamer hoor. Nadat we ons geinstalleerd hadden zijn we op zoek gegaan naar een restaurantje waar we lekker konden eten. We zijn uigekomen bij de Pizza Express, twee overheerlijke pizza margeritha's. Daarna zijn we vlug naar het hotel teruggekeerd want we waren echt bekaf (ik althans).

Filmpje gekeken: de eetclub van Saskia Noort. &
Heerlijk de klok rond geslapen.

Vrijdag 10 februari:
Gisterochtend zijn we als allereerste op zoek gegaan naar mijn appartementencomplex. We zijn natuurlijk verkeerd gelopen en bleken in een rondje gelopen te hebben (de lange weg). Uiteindelijk zijn we wel bij mijn accommodatie aangekomen. Dit bleek ook echt maar twee straten van het station af te liggen. Ideaal! Daarna was het rond het middaguur en hebben we in een leuk eettentje op King's Cross wat gegeten. Eenmaal met het personeel in gesprek bleek dat dat café pas de eerste dag open was. We dachten dat het de donderdag ook al open was maar dat bleek alleen voor familie en vrienden te zijn.

Er werkte echt enorm gevarieerd personeel. Een van de obers was bijvoorbeeld een Hongaar. Een serveerster Italiaanse enz, enz. Het meisje dat de gasten ontving bleek een Francaise te zijn. Drie keer raden waar ze vandaan kwam: MONTPELLIER. Natuurlijk was ik weer te scheiterig om Frans te praten. Ik vond de omschakeling van Frans naar Engels best wel lastig. En het ergste moet natuurlijk nog komen als ik naar school ga. We hebben een tijdje met dat meisje staan praten. Ze vertelde ons dat het eigenlijk vrij makkelijk was om in Londen werk te vinden. Het kwam er op neer dat zij ook nog wel werkneemsters zochten aangezien ze net open waren. Dus dat is altijd handig om in het achterhoofd te houden!

Goed, na de lunch zijn we op zoek gegaan naar de school. Het was helemaal niet duidelijk in welk van de drie departementen ik me maandag moet melden; dus vandaar dat we nog even een bezoekje hebben gebracht aan de school. Hier hebben we ook een rondleiding gekregen. Het zag er allemaal heel mooi uit, papa zou zo met me willen ruilen! Heel anders dan in Montpellier natuurlijk. Ik weet nu al in welk lokaal ik maandag moet zijn; dus dat is wel handig. Ook hebben we al meteen mijn studentenpas aangevraagd, die hoef ik dus maandag alleen maar af te halen. Met deze pas kan ik de schoolgebouwen in. Daar staan poortjes en kun je dus niet zomaar naar binnen wandelen, zoals in Montpellier. Logisch, dit is LONDEN. In mijn informatie stond dat ik om 14.00 op de algemene informatiesessie werd verwacht, maar aan de receptie werd me verteld dat ik beter al gewoon maandag naar de les kon gaan. Het was dus wel heel goed dat we even naar de school zijn gegaan anders had ik dit soort dingen allemaal niet geweten.

Voor de liefhebbers, we hebben Topshop bezocht, tegenover Harrods. Daarna naar Trafalgar Square, naar Waterstone's (een enorme boekhandel, er was zelfs nog sale. Heerlijk!)
Hier hebben we wat gegeten.

Daarna zijn we nog met de metro naar Piccadilly Circus gegaan, op zoek naar kaarten voor een leuke theatervoorstelling of een mooie film. Hier zijn we uitgekomen bij Mama Mia in het Prince of Wales theater. We konden kiezen uit de avondvoorstelling of de middagvoorstelling. Er waren betere plaatsen beschikbaar in de middagvoorstelling, dus hebben we hier kaarten voor gekocht. Achteraf bleek dit ook een betere keus te zijn.

Daarna zijn we lekker terug naar ons hotel gegaan en als echte fans Flikken Maastricht gemist gekeken.

Zaterdag 11 februari:
Vanochtend hebben we zoals iedere ochtend heerlijk in het hotel ontbeten. Daarna hebben we geprobeerd om vanuit de hotelkamer met de mobiel naar mijn residentie te bellen. Toen dit niet lukte zijn we naar de receptie van het hotel gegaan. Hij heeft ons geholpen. We hebben vanuit daar kunnen bellen. Officieel kon ik pas om 14.00 in mijn kamer, dit is erg laat aangezien papa om 13.00 lokale tijd weggaat. Dit zou dus betekenen dat ik de hele ochtend daar zou moeten wachten. Niet heel praktisch dus. Gelukkig was het geen enkel probleem als ik eerder kwam. We hebben een afspraak gemaakt voor 10.00.

Daarna zijn we naar het Charles Dickens huis gegaan. Was op zich wel erg leuk. Hier hebben we nog een kopje thee gedronken; daarna hebben we vlug de metro terug naar Piccadilly genomen. Eenmaal daar aangekomen waren we nog erg vroeg dus zijn we in een schattig Frans restaurantje (in een zijstraatje van Regent street) gaan lunchen. Daarna hebben we ons uiteraard nog een beetje moeten haasten voor onze middagvoorstelling van 15.00 maar we waren toch nog ruim op tijd.

De musical was echt geweldig! Twee uur puur genot, haha. Dat ga ik zeker vaker doen!

Na de musical hebben we nog een beetje rond Piccadilly gelopen en kwamen per ongeluk in China Town uit. Dit zag er echt super gezellig uit, met allemaal van die schattige lampionnen enz. Het is dat ik geen chinees lust, maar anders hadden we daar heerlijk kunnen eten.

We hebben de metro terug naar King's Cross genomen, waar we iets gegeten hebben. Nu zijn we op onze hotelkamer. We gaan zo dadelijk nog even de koffers inpakken, zodat we morgen gemakkelijk en snel weg kunnen.

Heel veel liefs en tot snel.
Kyra & Hub